มาตรวัดองค์ประกอบอายุ (age composition) หรือโครงสร้างอายุ (age structure) เพื่อสะท้อนให้เห็นภาพของการพึ่งพาระหว่างประชากรกลุ่มอายุต่างๆ

อัตราส่วนพึ่งพิงทางอายุ คำนวณจาก จำนวนประชากรวัยเด็กและวัยสูงอายุต่อประชากรในวัยแรงงาน เขียนเป็นสูตรได้ดังนี้

อัตราส่วนพึ่งพิงทางอายุ = [(P_c) + (P_e)] / (P_w) x 100

P_c            คือ      ประชากรวัยเด็ก (อายุต่ำกว่า 15 ปี)

P_e       คือ      ประชากรวัยสูงอายุ (อายุ 60 หรือ 65 ปีขึ้นไป)

P_w       คือ      ประชากรวัยแรงงาน (อายุ 15-59 หรือ 15-64 ปี)

อัตราส่วนพึ่งพิงทางอายุอาจคำนวณโดยแยกองค์ประกอบเป็นอัตราส่วนพึ่งพิงวัยเด็ก (child dependency ratio) ซึ่งหมายถึง จำนวนประชากรวัยเด็ก (อายุต่ำกว่า 15 ปี) ต่อประชากรวัยแรงงาน (อายุ 15-59 หรือ 15-64 ปี) และอัตราส่วนพึ่งพิงวัยสูงอายุ (old-age dependency ratio) ซึ่งหมายถึง จำนวนประชากรวัยสูงอายุ (อายุ 60 หรือ 65 ปีขึ้นไป) ต่อประชากรวัยแรงงาน (อายุ 15-59 หรือ 15-64 ปี)

อัตราส่วนพึ่งพิงทางอายุ ไม่ใช่วัดการพึ่งพิงทางเศรษฐกิจโดยตรง สำหรับอัตราส่วนพึ่งพิงทางเศรษฐกิจ (economic dependency ratio) หมายถึง จำนวนประชากรที่ไม่ทำงานเชิงเศรษฐกิจ ต่อประชากรที่ทำงานเชิงเศรษฐกิจทุกกลุ่มอายุ หรือจำนวนคนที่ไม่ทำงานต่อคนทำงาน

อัตราส่วนพึ่งพิงทางอายุนี้ เรียกสั้นๆ ว่า อัตราส่วนพึ่งพิง (dependency ratio)

ปรับปรุงล่าสุดเมื่อ 7/07/2566